Dəniz kənarı...tək gəzirəm yenə...Gözlərim tək səni axtarır...Çox soyuqdur üşüyürəm...Dənizə baxiram...eynən mənim arzularım kimi çırpınır.Sahilə can atır eynən mənim sənə qovuşmağa çalışdığım kimi.Dəniz də dalğalar da çox sevir öz sahilini eynən mənim səni sevdiyim kimi.Hara baxsam sənli xatirələrim canlanır.Səssizcə ağlayıram...Bəzən düşünürəm....Niyə məhz sən?Başqasi niyə yox?Axi onlar məni sənin sevmədiyin qədər sevənlardi.Sənin üçün axıtdığım göz yaşlarımı silmək istəyənlərdi.Sonra isə başa düşürəm ki axı mən səninlə həyata yenidən başlamışdım.Sev demişdin sevmişdim,qal demişdin qalmışdım.Söylə hansi birisinə əməl etməmişdim?İndi isə unut deyirsən...Bunu necə istəyirsən məndən?Nece olur bunu bu cür asandliqla deyə bilirsən?Məgər yaşadığımız o qədər xoş anları,xoş xatirələri unutmaq sənin üçün bu qədərmi asanddır?Yox unuda bilmərəm bunu istəmə məndən.Axı yaşadığım o qədər xoş anları nece unuda bilərəm.Sanki heç nə olmamış kimi necə yaşaya bilərəm.Onlar çox doğmadır mənə bunu edə bilmərəm.
Düşünürəm...kaş ki torpağ olardım izini tapıb əzilərdim ayagında.Kaş ki gözümdən axan yaş olardın inan ki səni itirməmək üçün ağlamazdım.Kaş ki yolumdakı daş olardın səni itirməmək üçün heç ayrilmazdım o yerdən.Min bir qayğı ilə bəsləyirəm sənli xatirələrimi.Olma yanımda,sevmə məni...həyatda yaşadığını bilmək belə mənə yetərlidir. Yadındadir səndən soruşmuşdum...Görəsən mən buranı sənsiz gəzə bilərəm nə vaxtsa.Sən isə...onda gərək mən ölüm demişdin.Budur sən sağsan.amma mən sənsiz gəzirəm.Mən isə ölmüşəm sag ola-ola.Məni sən öldürdün qəlbimdə yenicə çiçəklənən arzularımla bir yerdə.Cəsarətli ol həyata geri baxdığın zaman etdiklərin üçün deyil etmədiklərin üçün üzüləcəksən.
Həyat xain bir yarpağa bənzəyir.Yəqin ki bir gün o da solacaq.Geridə isə yalnız ürək dolu xoş xatirələr qalacaq