Bir gün Süleyman Peyğəmbər (ə.s) bir qarışqaya bir illik yeməyinin miqdarini soruşar. Qarışqa da, "Bir buğda dənəsi yeyərəm" deyə cavab verir.
Cavabın doğru olub olmadığını nəzarət etmək istəyən Süleyman Peyğəmbər (ə.s) qarışqanı bir şüşəyə qoyar. Yanına da bir buğda dənəsi qoyaraq hava ala biləcək şəkildə şüşənı bağlayır. Ondan sonra da bir il gözləyər. Müddəti dolunca şüşəni açdığında bir də baxar ki qarışqa buğda dənəsinin yarısını da buraxmışdır. Öz-özünə fikirləşər. Görəsən niyə yemədi?
Bunu üzərinə Hz. Süleyman (ə.s) qarışqaya buğda dənəsi tamamilə niyə yemədiyini soruşar. Qarışqa da, "Daha əvvəl mənim yeməyimi uca Allah (c.c) verərdiş Mən də Ona güvənərək bir buğda dənəsini tamam olaraq yeyərdim. Çünki O məni əsla unutmaz və laqeyd yanaşmazdı. Lakin bu işi sən üzərinə alın tərəfindən doğrusu nəhayət bu aciz bir insandır deyə sənə çox güvənə bilmədim. Bəlkə məni unudub yeməyimi laqeydlikedə bilərsən. Ona görə də bir illik yeməyini yarısını yeyərək, digər yarısını da ertəsi ilə bıraxdım" deyə cavab verdi.
Uca Allah (c.c) hamımızı qul qapısına baxdırmaqdan qorusun, amin...