Xahiş edirəm diqqətlə başdan axıra kimi oxuyun..
Bu hadisə Türkiyənin bir mahalında 1996 cı ildə bir qızın başına gəlmişdir.
Bir gün qız universitetdən çıxıb avtobus dayanacağında avtobusunu gözləyirmiş.
Bərk yağış yağırdı. Qızın qarşısında bir maşın dayandı. Çox səliqəli geyimdə
gözəl bir oğlan maşından düşüb qıza yaxınlaşdı:
-Xanım qız.. Bərk yağış yağır. Gəlin oturun maşına sizi evinizə qədər aparım..
Məndə tələbə olmuşam, yağışın altında o qədər avtobus gözləmişəmki..
Qız biraz düşündükdın sonra oğlanın səmimi sözlərinə inanıb maşına oturur..
Yolda ordan-burdan söhbət edirlər.. Bir birilərindən xoşları gəlir.. Hətta
telefon nömrələrini belə bir birinə verirlər. Qızı evə düşürdən oğlan
sağollaşıb gedir...
Qızın oğlandan o qədər xoşu gəlmişdiki hər dəqiqə onun zəngini gözləməyə
başlayır. Hər zəngdə ümüdlə telefon nömrəsinə baxır.. Lakin hər dəfə də
məyus olur.. Bir gün qız dözməyərək özü onun nömrəsini yığır. Bəlkə
nömrəmi itirmişdir deyərək zəng edir. Telefona bir qadın cavab verir.
Ağlaya-ağlaya onun anası olduğunu söyləyərək oğlunun bir həftə
qabaq qəzada həlak olduğunu deyir.
Qız dəhşətə gəlir. aglayır.. sızlayır.. ünvanlarını öyrənib səhəri gün yasda
iştirak etmək üçün ora yollanır. Yasda ürəyini aglamaqla boşaltdıqdan
sonra anasınnan oğlu haqqında soruşmağa başlayır. Anası hər dəfə oğlanın
həyatını.. onun vərdişlərini .. onun sevdiyi yeməklər barədə danışdıqca
qızın gözlərində yaş axır. Anasının dediyinə görə oğlu bir həftə öncə
axşamüstü qəzaya düşüb. Qız dəhşətə gəlir. Həmin gün!!! oglanla
görüşdükləri gün!!! Demək ki, oəlan evə qayıədarkən ölüb. Qız özünü
günahlandırır. Kaşki, o günü oğlanı evə qədər gətizdirməzdi.. Nəhayət
evlərinə dönmək istəyəndə oğlanın anasından bir yadigar istəyir. Anası
da qıza oğlanın həmin qəzada həlak olduğu zaman geydiyi köynəyi yadigar
verir. Hətta köynəyin üstündə qan ləkələri də qalmışdı
Qız köynəyi götürüb evə qayıdır. Onu yuyub balışının altına qoyub
oğlan barədə fikirləşərək yatır. Səhər duranda o qədər ağlamışdı ki başı
ağrayırdı. Köynək yadına düşdü. Balışının qaldıranda köynəyi qanlar içində
gördü. Axi qızın yadında idi. Dünən tər-təmiz yuyub qoymuşdu. Amma
bəlkə də çox agladığından fikir verməmişdi. Ləkələri yəqin getməyib. Yenə
yuyub qoydu. Səhəri yenə qanlar içində idi. Bu bir neçə gün belə davam etdi.
Artıq bu sirr onu narahat etməyə, qorxuzmağa başlamışdı. Burda nə isə var idi...
Nəhayət bir bilici qocanın yanına getməyə qərar verdi. Yaxın mahalların
birində çox ağıllı qoca yaşarmış.. Getdi və qocaya hər şeyi danışdı.
-Babacan.. Axı mən hər gün onu tər-təmiz yuyub qurulayıb qoyurdum.
Necə ola bilər bu.. Burda nə isə bir sirr var..
Qoca birqədər düşünmüş və nəhayət diqqətlə qıza baxaraq söyləmiş..
-Ay mənim axmaq qızım.. Adı tozla qan ləkəsini çıxarmaq olarmı?
Sən həm rəngli həm də ağ paltarlar üçün təzə çıxan Ariel istifadə etməlisən!!! :)))
Amma hirslenmeyinhaa | 
Məhəmmədəli
ilkin
eti yox deyek 
Leyla
Leman
ELŞEN
