Unutduğumu düşünərək bir daha yanılmışam. Bugün səni sevdiyim üçün, ürəyim bir daha peşmançılıq hisləri keçirir. Səni öz xəyalımdakı kimi gərmək istəmişəm deyə elə də görmüşəm və necə də olduğundan artıq dəyər vermişəm sən. Səni hamı doğru-dürüst adam bilir, hə? Mənimlə bir oyuncaq kimi oynadığını, ömrümün baharında mənə xəzan hiss etdirdiyini, dünyamı qaraltdığını kimsə bilmədi, hə? Bir oyun oynadın mənimlə... Sonunda mən məğlub oldum, sən qalib gəldin. Qürur duydun mənə yaşatdığın məğlubiyyətlə. Zəfərinlə öyünürdün, hə? Səni səbəbsiz gedişində günahlandıra bilməmişdim, bax necə də yanılmışam... Ey Yarrr... Bu sətirləri oxuduğunda məni bir daha məğlub etdiyini düşündün, hə? Yooox, bu səfər sən yanıldın, sən aldandın. Sən qalib gəldiyini düşünərkən, əslində məğlubiyyəti imzaladın. Nəyi uduzduğunu ağlına gətirə bilmirsən, hə? Sən məni itirdin, MƏNİ. Məni itirərkən, səni sevəni itirmiş oldun. Sevmək asandır, sevilmək çətindir, bunu bilmədin. Səni mənim qədər heçkimin sevə bilməyəcəyini özün demişdin, indi unutmusan. Sənə layiq olduğundan artıq dəyər verərək səni mən ucaltdım. İndi məni itirdin və dəyərini də itirmiş oldun. Bu sonuncu aldanışın deyil, yüzlərcə aldanışın olacaq hələ.
Leyla
Eti
Resad
Anonim
