Universitetli cavan kollecli qıza bir volleybol matçında rast gəldi. Məktəb salonunda idi oyun. Tribunasız, kiçik bir salon.. Tamaşaçılarla, oyunçular arasında, sahənin xətti vardı yalnız. .O qədər yaxın idilər..Cavan, bu şirin, bu gözəl, bu dünyalar şirini qızı ilk dəfə görürdü komandada.. Vurulduğunu həm də pis vurulduğunu hiss etdi. Az sonra bir şeyi daha hiss etdi. Uzun zamandan bəri oyunu deyil, o gözəl qızı izlədiyini.. Qız oyunu başlamaq üçün gedərkən dərhal qarşısından keçdi. Göz-gözə gəldilər.. Qız gülümsədi.. Cavan, çox məşhur idi o illərdə.. Qız onu tanımış olmalı idi. Kim bilər, bəlkə qızın da ondan xoşu gəlmişdi.. Bəlkə də cavan elə olmasını istədiyi üçün ona elə gəlmişdi.. Set dəyişib, komanda qarşıya gedincə, cavan da yerini dəyişdirdi, o da qarşıya getdi.. Üçüncü setdə təkrar köhnə yerinə qayıtdı.. Qız da gediş gəlişləri hiss etmişdi yəqin.. Bir dəfə daha gülümsədi. Mənalı. ."anladım" deyər kimi bir təbəssüm idi bu... Cavan o həftəboyu həmişə bu dünyalar şirini qızı düşündü.. Bazar günü, səhərin sübhündə qalxdı, erkəndən oynanacaq oyunu, belədə ki nə oyunu, o dünyalar şirini qızı görmək üçün.. Cavan artıq qızın heç bir oyununu qaçırmırdı.. Dahası.. Kollecin hər dağılış saatında, məktəb ətrafında olurdu, onu bir dəfə daha görmək üçün.. Qarşılaşdıqlarında, yüngül çox yüngül bir gülümsəmə, çox kiçik bir baş əyməsi ilə salamlaşardılar.. Bir dəfə, etdiyinə sonra özü də günlərlə güldü.. O gün yenə təsadüfmüş kimi, məktəb dağılışı qızın qarşısına çıxmış, gülümsəyərək salamlamış, sonra arxa küçələrə keçib, ildırım kimi qaçaraq, bir blok kənarda yenə qarşısına çıxmışdı. Qız bu dəfə, yaxşıca gülmüş idi.. Qarşısında, sözüm ona ağır ağır gedən, amma təngnəfəs cavanı görəndə.. Cavan volleybol komandasının kapitanını yaxşı tanıyırdı. Yoldaş idilər. Sonunda bütün cəsarətini yığdı, kapitana açıldı.. Onun qızdan xoşu gəlirdi. Bir yerdə, bir şəkildə tanış olmaları lazım idi.. Kapitan "əlbəttə" dedi.. "bu həftəsonu Röyanın konserti var. Biz onunla getməyə qərar vermişdik. Sən də gəl. Həm konserti birlikdə izlərik, həm də tanış olarsınız.." Və konsert gününə qədər gecələri heç yata bilmədi.. Konsert gününü də heç amma heç unutmadı.. O nə həyəcan idi elə.. Konsertin verildiyi salonun qapısında tanış oldular.. Əl sıxışdılar.. O gözəl ələ toxunduğu anı da heç unutmadı cavan.. Kapitan, salona girdiklərində, ustaca bir manevr daha etdi. Cavan ilə dünyalar şirini qız yan-yana düşdülər. İnana bilmirdi cavan.. Onunla nəhayət yan-yana oturduğuna, onun istiliyini hiss etdiyinə, onun nəfəsini duyduğuna inana bilmirdi.. Bir az əvvəl tanış olarkən tutduğu əl, bir qarış kənarında elə dayanır, cavan, səhnədə Röyanın "Səninəm" mahnısı dünyanın bütün mahnısını ifa edərkən o an dünyanın ən romantik mahnısı idi onunçün. O əli tutmaq üçün elə böyük bir arzu duyurdu ki içində.. Amma uzada bilmirdi əlini.. Hər şey belə yaxşı gedərkən, səhv bir hərəkətlə, onu ürküdə biləcəyindən, incidə biləcəyindən elə qorxurdu ki.. Sonunda dözə bilmədi... |
ilkin
Anonim
Resad
seker
