Qapılarımı yıxmağa gəldin demək, kilidləri qırıb ürəyimin dərinlərinə
sızmağa və məni əsir almağa düzdürmü..

Halbuki mən həmişə qaçmışdım səndən ..

Ya da künc bucaq gizləndiyimı sanarkən belə həmişə arxamda idin bəlkə də...

Sən demə nə qədər yaxınmışam sənə; nə qədər içimdəymişsən heç hiss etmədim..
Nə qədər sevda böyüdüb göz bəbəklərim kimi saxladım ki mənə səni gətirənə hədiyyə edim deyə...
Bu gün günəş pəncərəmə daha parlaq doğulduğunda anladım həyatıma girdiyini...

Qışlar daha bir bahar idi sanki, baharlar daha bir yaşıl gələcək idi artıq könülümün çöllərinə...

Xülyalarım daha çəhrayıdır; çəhrayılarım daha mavi gəzəcəkdi səmada....
Gözlərim daha bir işıldayacaqdı səbəbsiz parıltılarla ətrafı seyr edərkən,,
və həyat daha yaşanılar olacaqdı artıq səninlə...

bir də baxdımki tam içində həyatımın. Araladığın qapıdan irəliləmiş, irəliləmiş və tam ortada dayanır
Daha da qucaqlayır canına can edirsən amma qorxursan da bir tərəfdən. Ya topladığımız birlikdə birləşdirdiyimiz parçaları o dağıtsa nə edərəm deyə.
Bəli deyirsən. Qapını açmışdım mən amma artıq tam ortada ürəyimlə qarşı-qarşıya dayanır. Mən bu qədərini düşünmüş idimmi deyə soruşursan özünə və fərqinə varırsan ki çox gec cavabı almaq üçün.

Bir yerdən sonra da görürsən ki həyatına gələn deyil o artıq həyatının özüdür...

Əslində gözləmirdim səni amma yaxşı ki gəldin...
Madam ki uzaq diyarlardan gəldin ürəyimə dolmaq, içimi isitmək üçün...
Madam ki baharı sərdin ürəyimi soyuqladan ayazın üstünə və işığı oldun göz bəbəklərimin...
Madam ki gecənin qarasına ulduzlar toxuyub, gündüzümə bir günəş daha
qoyaraq daxil oldun həyatıma....

Elə isə xoş gəldin hüdudlarıma, həyatıma, ürəyimə. Sevdiyim xoş gəldin.......