Sevgi qaçsaq belə hər zaman bizi yaxalayan hissdir. Nə qədər "səni sevməyəcəm” desək belə hər yaşda biz bu hissi yaşayırıq. Kimimizdə nakam sevgi, kimimizdə qarşılıqlı, kimimizdə isə qarşı tərəfin bilmədiyi bir sevgini yaşayırıq. Sevgi hisslərinin ilk tumurcuqlarını duyduqda insan sanki özünü yenidən dünyaya gəlmiş kimi hiss edir. Kimimiz bu sevgini məktəbdə, kimimiz universitetdə , kimimiz isə virtual olaraq yaşayırıq.

Yaşanan bu sevgi ən unudulmaz sevgi sıralarına aid etmək olar. Çünki daha da saf hisslərlə olur. əsasən məktəb vaxtı şagird istəyir sevdiyi şəxslə bir partada otursun. 90% partaların üzərində sevgi məktubları yazılır. Şagirdlər sevdiyi şagirdin adını partanın üzərində və ya lövhədə yazır. Əsasən istəyir çox 5 qiyməti alsın ki, onun yanında öyünə bilsin. Idman dərslərində onunla bir komanda da oynamaq istəyir məktəbə şokolda gətirən də ona da gətirir. İllər keçsə belə hər məktəb illərini xatırlayanda ilk sevgimizi xatırlamış oluruq.

Bu dövrdə yaşanan sevgi əsasən gəncin ən dəliqanlı vaxtında olur. Sevgiyə gerə canını belə qurban verməyə hzır olduğunu illər. Dərslərə girməməklər və ya girəndə sevdiyi qız əgər qrup yoldaşıdırsa bütün dərs boyu gözü o qızda qalır. Bufetdə tələbələr çay içən zaman stəkan arxasından gözlərin qovuşması, dəhlizdə xanımın qarşısını kəsibsevgi etirafı etməklər və.s kimi unudulmaz anlar

Bu yaşanan ən qəribə bir hissdir. Görmədiyin, duymadığın, bir insanı sevmək. Sanki onunla bərabər nəfəs aldığını zənn edirsən. Dərsdə olan zaman məhz onu düşünürsən. Dərsdə yazı yazan zaman müəllimin dediyi söz əvəzinə onun nikini dəftərə yazırsan. Evə tez qaçıb ondan gələn məktubu oxumaq və ya onunla msndə söhbət etmək istəyirsən. Saatlarla monitor arxasında onu gözləyirsən ki o gəlsin və onunla danışasan.
__Sizcə sadaladığım sevgi mərhələlərindən hansı daha da unudulmazdır?__