Budist rahiblər artıq hər şeyi öyrətdiklərini düşündükləri bir şagirdlərini yola çıxmadan əvvəl çağırdılar. Baş rahib şagirdə bir sual verdi:
* "20 ildir buradasan, nələr öyrəndin?"
"Yeddi gərçək öyrəndim" dedi şagird.
* "Say" dedi baş rahib, "birincisi...?"
"Dostluqlar iki yerə ayrılır: Qalıcı dostluqlar və keçici dostluqlar. Həyatda bir çətinlik ortaya cıxdığı anda pozulan dostluqlar daha çoxdur, qalıcı dostluqlar cox azdır..."
* "ikincisi ?"
"İnsanların çoxu ürəklərini və beyinlərini keçici dəyərlərə ayırmışlar..."
* "Üçüncüsü ?"
"İnsanlar, məqsədlərinə çatmaq üçün bir-birlərini əzməkdən çəkinmirlər. Halbuki başqasına pislik edərək əldə edilən hər şeyin gəldiyi kimi əllərindən gedəcəyini anlamırlar..."
* "Dördüncü ?"
"İnsanlar həqiqətdə bir mənası və önəmi olub olmadığını heç düşünmədikləri, lakin dəyərli və mənalı saydıqları şeylər üstündə bir-birlərinə zərər verirlər. Bu şekilde həyatı bir-birlərinə zəhər etməyə alışmışlar."
* "Beşinci ?"
"Hər kəs səhvin səbəbini, müvəffəqiyyətsizliyin səbəbini başqalarında axtarır. Heç kəs, başına nə gəldisə, əslində öz səhvinə görə gəldiyini anlamır, öz səhvini qəbul edib düzəltmir..."
* "Altıncı" dedi baş rahib.
"İnsanlar halal çörəyin və bölüşmənin dəyərini bilmir. Ən ləzzətli çörəyin halal çörək olduğunu unudurlar. Vicdanları və mədələri arasında qaldıqları zaman mədələrini seçirlər..."
* "Yeddinci ?"
"İnsanlar bir şeyə güvənmədən yaşama gücünü tapa bilmirlər. Buna görə çox zaman mənasız şeylərə güvənirlər. Əslində guvenmeleri lazım olan bəlkə də tək duyğunun sevgi olduğunu anlamırlar..."
* "Gülə gülə" dedi baş rahib, "Artıq yola çıxa bilərsən, yolun açıq olsun"... |
Leyla
Leman
