Uşaq vaxtı nəyi arzu etdiyinizi xatırlayırsınızmı? Statistikaya əsasən uşaqların bir çoxu eyni arzunu arzulamışlar: Tezliklə böyüsünlər və gənc adam adını qazansınlar. Nə üçün biz bu qədər tələsirdik?! Bizi buna nə vadar edirdi?
Uşaq vaxtı hərdən fikirləşirdim ki, sanki talantlı yazıçılar hamısı sözləşmişlər ki, bizi öz qəhrəmanları haqda olan yazıları ilə təəccübləndirsinlər, bizlərdə buna qarşı inanılmaz maraq yarada bilsinlər. Onların kitablarını oxuyaraq parlaq naturalara rast gəlmiş olurdum, düşünürdüm onların həyatı bir macəradır yoxsa minimum olaraq sadəcə bir şücaətdir.
Məsələn: çox arzulayırdım ki, Tom Soyerin yaşadığı həyatın bir gününü mən dadım, həmin macəralarla mən üzləşmiş olum. Ancaq bilirik ki, bu arzular yalnız arzu olaraq qalacaq.
Zaman axınına fikir vermirik və uşaqlıq illərimizin nə vaxt bitdiyini də görə bilmirik. Zaman yetişir və həmin illərə Əlvida deməli oluruq.
Gənclik həyatına addımlarımızı atdıqdan sonra sanki arzularımız daha darıxdırıcı və eynitipli olur: institut, mənzil, avtomobil, mebel, yeni cins və s. Arzularımız artıq tamamilə material xarakter daşımış olur. Artıq hər birimiz anlayırıq ki, uşaqlıqda sadəcə arzulamaqla zaman kəsiyi yaratmış olmuşuq. Halbuki bu arzuları uşaqlıqda gəncliyə doğru addımlayarkən pillə-pillə həyata keçirə bilərdik. Indi isə arzularımız, daha bədbin, planlarımız daha çox, reallığa çevrilməsi biz mümkünsüzlüyü düşünəcək qədər çətinləşmişdir.
Gəncliyimizi itirdiyimiz zaman: artıq çönüb geri baxmalı oluruq. Əksər gənc fikirləşir: “O, illərə dönmək istəyirəm!” Ancaq təəssüf... Bu zaman bizə qalan yalnız xatirələr, müzakirələr və razılaşmalar olur. Ancaq bizim arzularımız yenə də qalmaqdadır sanki uşaqlıqdaki kimi davam edir, ancaq onları tutmaq çox nadir adamlara nəsib olmuş olur.
Hərdən biz özümüzə arzu etməyi belə qadağan edirik. Çünki belə düşünürük ki, o bizim mövcüdluğumuza mane olur, bir sonluğu-digər sonluqla üzləşdirmiş olur. Ancaq hərşey həqiqətdə tamamilə əksinədir. O bizim yaşamağımıza kömək edir, sadəcə buna inanmaq lazımdır!
Yəqin ki, biz hər birimiz sadəcə olaraq bu həyatda nəyisə çatdırmamış oluruq. Hətta çox uzun ömür sürsək belə. Təqvimə nəzər yetirərkən bunları düşünmüş oluruq: mənim dünənki arzularım heçə getsə belə, onlar mənim yaşamağıma, irəliləməyimə kömək etdi!
P.S-Uşaqlıqdan indiyənəcən hansı arzunuz həyata keçmədiyi üçün çox təəssüflənmisiz? |
cennet/
Anonim
