Qıymadı
Yazdı taleyimə tükənməz qəmi, Həyat mənə xoşbəxtliyi qıymadı. Sandım özümə ömür həmdəmi, Oda mənə xoşbəxtliyi qıymadı.
Sevmir dəmirəm, sevdi bəlkə də, Qəlbində həsrət çəkdi bəlkə də, Arxamca baxıb dedi bəlkə də, Həyat mənə xoşbəxtliyi qıymadı.
Uşaqdım, hələ arzularım vardı, Məni yaşadan da xəyallarımdı, Sevərkən qəlbim bəxtiyar idi, Həyat mənə xoşbəxtliyi qıymadı.
Küsdürdü həyatdan sevən qəlbimi, Sevdiyim bilmədi mənim qədrimi, Qismət bilib yaşadım kədərimi, Həyat mənə xoşbəxtliyi qıymadı.
-------------------------------------------------------------
Niyə susdun?
Bir kədərli görüşü paylaşdıq biz ikimiz. Ürək ağrısı sənin, göz yaşı mənim oldu Günahsızdır söylədim, axi bizim sevgimiz. Yenə susdun dinmədin, son sözlər mənim oldu.
Gedəri yollarını saxlamaq çətin mənə. Deyəndəki gedirəm ümidlərim heç oldu. Leyli-Məcnun sevgisin yaşadaq dedim sənə. Yenə susdun dinmədin, son sözlər mənim oldu
Birdən düşsə yadına kədərli baxışlarım. Qoyma sevinən gözə acı göz yaşı dolsun. Səni kim vadar etdi, axı məndən qaçmağa? Yenə susdun dinmədin, son sözlər mənim oldu.
Bəlkə sənin qəlbinə yol tapmadım zərrəcə. Axtarıb tapdığın yar əgər məndən gözəlsə? Vaxt olacaq onu da atıb getsən səssizcə. Tanrı qarşısında bəs nə deyəcəksən söylə. Yenə susdun dinmədin, son sözlər mənim oldu.
Son sözlər mənimdirsə, nədən görüşdük nədən? Sənin fikrin qətidir nə söyləyim heçnədən Xoşbəxt ol, xoşbəxt yaşa uzaqlaş "Pərvanədən" Niyə susdun bilmədim, gözün yaşlarla doldu. Dayanma get söylədim, son sozlər mənim oldu....! |