Əsrlərin ağırlığını çiyinində daşıyan bir ulu ağac … Sevgimizin yaşıllaşdığı , cücərdiyi o ağac … Bizi həm sevən , həm nifrət edən , şeirində ki , şeirimdə ki , mahnılarımızda ki o ağac … Səni və məni bir-birimizə bağlayan və yenə bizi heç ağrımadan ayıran .. Sevginin cadusu , insanlığın gizi və o müqəddəs ağacın izi … Səninlə mən , eyni yolda gedəcək və gün gələcək bir yerlərdə yenidən birləşəcəyik. Amma çox təəssüf ki o günə qədər , öz istəyimizlə çox ağrılar çəkəcəyik. Hələ zamanı gəlmədi….
Yenə eyni yerdəyəm , eyni stolda otururam… Qarşımda boş bir stul və boş bir stəkan amma soyuq deyil , əksinə ola bildiyincə isti… Sanki yanımdaymışsan , sanki hələ yeni getmisən kimi … Ayların o acı ağrılı , iti soyuqluğundan uzaq … Baxarkən insanlara , gülürəm özümə , bu bədbəxt , bu alçaq və yazıq halıma … Bir sən , bir mən , bir də ətrafımızda olanlarla .. Yo yo , nə sən , nə də mən … Ancaq ətrafımızda olanlar …Həmişə başqaları … İllərin yığılmış əzikliyi və axan yaşlarla dünyaya buraxdığım nifrətin izləri … Günah idi bu , qadağan idi , dünya dursa da ola bilməzdi amma oldu … Bu gün , bu anda və eyni yerdə , ağrıyla …
Yenə burada … Səninlə amma sənsiz … Ağrıyla amma xoşbəxt … Qarşımda sən , əllərimdə əllərin və qulaqlarımda zingildəyən o səsin .. Bir ağac və gələcək günlərdən küləklərlə gələn bir xəbər… Aldanmışam və qəbul etmək məcburiyyətindəydim … Təkdim amma ancaq elə olmasını istədiyim üçün … Bilməliydim .. Amma edə bilmədim və hər şeyə təəssüf , həm də çox təəssüf etdim … Naməlum idi bəlkə də çünki yalan idi … Amma biz vardıq , yaşananlar yalan ola bilməzdi …
Bir adam var qabağımda .. Gülən , danışan , sevinc dolu bir adam … Nifrətini , ağrısını , üsyanını , uşaq kimi bir rəftarla gizləməyə çalışan bir adam. … Hər şeyi istəyən , xəyal və ümid edən və ağrılara söykənə bilməyən bir adam .. Və o adam qışqırır … Qaçır və özünü buz kimi , bıçaq kimi soyuq sulara buraxmaq istəyir . Amma olmur , ona maneə olunur. Həyat qarşısında , həyat əllərində artıq amma yalnız bir dəstə …
Bir dəstə həyat … Bir yağış damlası düşür dodaqlarına və o hıçqırıq fəryadinca azadlığına qovuşur. Adama baxıram , olmur , heç cür gözlərinin də içindən keçib , ürəyinə süzülə bilmirəm , icazə vermir , olmur …
Elə ağrılı , elə dərin və elə gülməlidir ki izah edə bilməm … İki ildir görmədiyim bir insan və illərin həsrətiylə yandığım bir başqa insan .. Və adam … Küləyi dinləyirəm. Mənə insan səsləri gətirir. Mənası dərin mahnılar və ağrılar … Küləyi dinləyirəm. Küləyi istəyirəm , nə olar içimdə ki tufana yoldaşlıq et deyə yalvarıram …
Bir şəkil çəkmək istəyirəm amma sözlərimlə … Səni çəkmək , səni izah etmək istəyirəm bütün kainata .. Amma olmur , gücüm çatmır , edə bilmirəm … Nə səni , nə də sənə olan sevgimi izah edə bilmirəm … Çünki ; Sən izah edilə bilməzsən , sən yaşanmalısan və görülməlisən , sən hər şeyə dəyərsən … Və sən izah edilməklə bitməzsən … çox uzaqda deyil , tut onu və tut möhkəmcə … Və sən heç vaxt mənim etdiyimi etmə … Və nə olar QIYMA , qıyma ona … Dinlə məni və nə olar anlamağa çalış … UNUTMA SEVDİYİM , bunu heç vaxt UNUTMA !...
Dünən gecə yuxumda gördüm səni yenə .. O yetkin halın və ən sakin rəftarınla. Əllərini uzadıb tutdun əllərimi , dost bir öpüş qondurdun yanağıma , dostca sarıldın mənə möhkəmcə … Özümü məcbur etsəm də edə bilmədim və sən yenə mənimlə , yalnız yuxularımı paylaşacaqsan , sonsuza qədər mənimlə yaşayacaqsan …
Ağrılı bir təbəssüm , ağrılı bir qışqırıq və tuta bilmədiyim dərin bir hıçqırıq … Ürəyimdə gizlənən bir köz , içimdə yanan bir od kimi … Arzuyla yanan dodaqlarımdan tökülən bir söz və səni sevmənin əvəzi olan bu ağrı … İçimdə yanan və illərcə içimdə qalan … Bu gözlərimdə ki ağrılar və mənası dərin mahnılarımda ki həsrətlər qədər dərin …
Həmişə gül demişdin mənə. Heç bir vaxt çəkinmə ağlama və bir şeir , bir mahnı hədiyyə etmişdinil mənə. Gülməm üçün , ağlamamam üçün … Amma indi mən , sənsiz o şeirlə , o mahnıyla ağlayıram. Tökülən hər damcıda səni axtarır , səni istəyirəm. Keçən günlərə ağrılı bir təbəssümlə baxarkən , qaranlığa qışqırıram. Və səni səni , nə qədər çox sevdiyimi deyirəm…
Bu ağrılı qışqırığımı heç kim eşitmir , hətta mən belə , eşitmək istəmədikcə …. Buraxmaq istəmirəm xatirələrin arxasını , buraxmaq istəmirəm yazıq sevgimi … Titrəyən dodaqlarımdan tökülən bir söz ; Səni sevirəm , sevirəm .. keçən bütün zamana baxmayaraq sevirəm , çox sevirəm səni …
Bir həsrət , min nifrət … Və sevgiylə tutulan bir əl … Bax bu tək səbəbdi …
Yazı tamamilə mənə aiddir! |