Bəzi insanlar vardır gecəni çox sevərlər.Gecə onlar üçün xüsusi məna kəsb edər.Gecə gözəlliyi bambaşqadır.Sakitlik və ulduzları seyr etmək bəzi insanların ən sevimli xüsusiyyətləridir.Gecə sakitliyi sevər.Gecə daima xəyallara dalıb bəzən yaxşı bəzəndə içimizdə olan bizə xoş olmayan hadisələri düşünərik.Ancaq çox vaxt bədbəxt hadisələrdə gecələr baş verir.Ona görədə gecə kim üçünsə qorxu kim üçünsə sakitlikdir.
Bəzən qaranlıq olmasını çox istəyərik.Qaranlıq bir dünyada sadəcə öz xatirələrimizi,bu gün yaşadıqlarımızı gözlərimiz önünə gətirmək üçün...Elə bu zaman verdiyimiz reaksiyaları hər kəsdən gizlətmək üçün gecə ən böyük köməkçimiz ola bilər....

Bəzi insanlar vardır səhərin açılmasını çox sevərlər.Hər açılan səhər onlar üçün yeni bir gün yeni bir başlanğıc olar.Hər açılan günə yeni ümud bəsləyərlər.Səhərini necə açmaq çox vacibdir.Çünki açdığımız səhərlər həmin gün boyunca bizim əhval ruhiyyəmizdə təmin edər.

Bir müdrik insan şagirdlərindən soruşur ki,
"Gecə ilə gündüzü necə ayırd edə bilərsiniz?"
Tam olaraq nə vaxt qaranlıq başlayar, nə zaman işıqlıq olar?"
Şagirdlərdən biri;
"Uzaqdakı sürüyə baxaram, "demiş, "qoyunu keçidən ayıra bilmədiyim zaman axşamdır deməkdir."
Başqa bir şagird isə demiş
"İncir ağacını, zeytun ağacından ayırdığım zaman, bilərəm ki, səhərdir artıq."
Müdrik adam susmuş və fikrə dalmış.
Şagirdlər soruşmuşlar bəs siz necə fikirləşirsiniz?
Müdrik belə demiş;
"Gedərkən qarşıma bir qadın çıxdığında, gözəl yada çirkin, qaramı ağmı deyə ayırmadan ona yoldaş deyə bildiyimdə
və yenə gedərkən qarşıma çıxan insanın, varlımı yoxsa kasıbmı deyə baxmadan, fikir vermədən, qardaşım,bacım kimi hesab edərəmsə başa düşərəm ki, artıq səhərdir.... 

Bəs eyni sualı mən sizə ünvanlasam gecə ilə gündüzü necə ayırd edə bilərsiniz desəm hansı cümlələrlə mənə işıqlığı və qaranlığı ifadə edə bilərsiniz?