Qış fəslini təsəvvür edin...Qarlı,küləkli, şaxtalı bir hava...Yollar dumanlı, hava buludlu...Küləyə qarşı atılan sərt addımlar...Soyuqdan paltosunu bərk-bərk sıxan donmuş əllər...Bütün bu soyuqluğun ən özlənilən xoş anı.İsti, qaynar çay, doğma məkan, doğma ev, sevimli ocaq...
Bax ürəyimdə də indi o sərt,soyuq, qışdır...
Düşünürdün ən sərt sözlərin ürəyimi yaralayacaq, ürəyimi ağrıdacaq? Amma çox sağ ol, ağrını duymağa imkan vermədinki...Bir cümləndəki hər sərt sözün ürəyimə qış fəslini gətirdi, hisslərim dondu, ürəyim buz bağladı...Heç bir ağrı duya bilmədimki o soyuqda...Sadəcə hiss etdim ki,SəNə aid hisslərim dondu, buz bağladı...Bir gün SəNə aid hisslərimin buzu əriyib suya dönüb itib batacaqdır.Ürəyimdə SəNə aid heç bir iz qalmayacaq. Son iki cümləni gələcək zamanda yazdım. BilirSəNmi niyə? Çünki SəNə aid bir qışdır qəlbim...Hissiyyatsız, duyğusuz,ağrısız, mənasız,susqun, buzla örtülmüş bir ürəyim...
Bəzən "ürəksizSəN” sözünə inanıram...Çünki nifrəti belə duya bilmirəm...Adını eşitdikdə bir mənasız boşluq hiss edirəm...Bəs nifrət? Niyə duymuram onu? GörürSəNmi, ürəksizəm, nifrəti belə duya bilmirəm...
Bəlkədə xatirələrimdə yaşayacaqsan, bəlkə də təbəssümlə xatırlanacaqsan. Bilmirəm ki....Axı bütün hisslərim dondu.SəNə qarşı nə nifrət duyuram, nə sevgi, nə hörmət, nə sevinc , nə kədər...Heç nə...
Yazımın əvvəlində qeyd etdiyim kimi, sərt qışın ən özlənilən anı o isti ev, doğma ocağındır.
Ürəyimdəki o ocaq mənim daxili dünyamdır. O soyuqdan qaçıb gizlənən, ümidim, xəyalım, arzum, ərköyün şıltaqlığım...Necəki isti pəncərəndən küləkli ,şaxtalı havaya baxıb evdən küçəyə çıxmaq istəməzSəN...
Sizi incidənləri hər an qəlbinizdə yaşadıb əzab çəkməyinizə imkan verməyin.Bir şaxtalı qış tək anında dondurun ürəyinizi...Nə nifrət duyub ürəyinizi zəhərləməyin, nə əzab çəkib ürəyinizi sındırmayın.
|
Melek
ILKIN
twkler
Məhəmmədəli
ulvi zeynalli
Ilqar
